Jedną z rzeczy, które zwróciły naszą uwagę w ramach działań Pruchnickiej Szkoły Tradycji był dawny repertuar śpiewaków ulicznych z Pruchnika. W trakcie badań nagranych zostało ponad kilkadziesiąt pieśni narracyjnych. Dokąd sięga pamięć
naszych rozmówców (czyli jeszcze w okres II wojny światowej i w lata powojenne), pieśni te rozbrzmiewały na ulicach miasteczka i przed kościołem parafialnym, odtwarzane przez miejscowych lub, częściej, wędrownych śpiewaków, którzy, zdarzało się, kolportowali broszury zawierające teksty słowne utworów. Obszerną część takiego repertuaru stanowiły śpiewy nabożne, wykonywane przez tzw. dziadów odpustowych: legendy maryjne („Gdy Najświętsza Panienka po świecie chodziła” i „Dawna święta powieść niesie o pustelniku”), śpiewy historyczne („Posłuchajcie, ja was proszę, o wojnie tureckiej”) oraz odpustowe „nowiny” („Proszę, posłuchajcie, panowie, panie”). Obecne są tu również ballady: popularna w całej Polsce „Podolanka” (Na podolu biały kamień), oraz „Kwiaty na grobie kochanków” (Na polu szeroko, na polu wysoko). Zbiór uzupełnia pieśń „wędrowna” o incipicie „Zasiała baba jęczmieniec”.

Poniżej „druk ulotny” z jedną z pieśni:

gdy-najswietsza-panienka-po-swiecie-chodzila